حضرت علی (ع):

من از تورات دوازده آیه برگزیدم و به عربی برگرداندم و روزانه سه نوبت درآنها می نگرم. 

آیه اول: ای آدمیزاد تا آن، هنگام که در تخت و سلطنت من، هستی از شکوه هیچ کس پروا مکن و بدان که قدرت و سلطنت من بر تو، همیشه و جاویدان است.

آیه دوم:ای آدمیزاد تا آن، هنگام که خزانه ها از ارزاق پر دارم از نرسیدن روزی خویش نگران نباش و بدان که خزانه من پیوسته پر خواهد ماند.

آیه سوم:ای آدمیزاد تا آن زمانی که مرا توانی یافت به کس دیگر دل مبند و بدان که هر وقت مرا جویا شوی نیکوکار و نزدیک به خود خواهی یافت.

آیه چهارم:ای آدمیزاد به حق خود سوگند که من دوست دار توام پس به حقی که بر تو دارم سوگندت می دهم دوستدار من باش.

آیه پنجم:ای آدمیزاد تا آن زمان که هنوز از صراط نگذشته ای از خشم من ایمن منشین.

آیه ششم:ای آدمیزاد همه چیز را به خاطر تو آفریدم و تو را به خاطر عبادت خود پس مبادا در این راه از آنچه برای تو آفریدم در گذری.

آیه هفتم:ای آدمیزاد تورا از خاک و پس از آن نطفه،علقه و مضغه ساختم و آفرینش تو مرا رنجش و دشواری نداشت اینک مپنداری که از رساندن قرص نانی به تو دچار رنج و دشواری شوم.

آیه هشتم:ای آدمیزاد محض خاطر خویش که خیلی ضعیفی بر من آشفته می شوی لیکن به خاطر من بر خود آشفته نمی شوی.

آیه نهم:ای آدمیزاد روزی تو بر من واجب است و مرا بر تو نیز فرایض است لیکن آگاه باش اگر در انجام فرایض نسبت به من سر پیچی کنی من آن نیستم که از فرایض و عهد خویش سر باززنم.

آیه دهم:ای آدمیزاد هر کس تورا برای خویش می خواهد اما من تورا برای خودت می خواهم پس از من مگریز.

آیه یازدهم:آی آدمیزاد اگر به آنچه روزیت کردم راضی و خشنود باشی جان و تن خویش را در آسایش و راحتی نهاده ای و انسان سزاوار و ستوده ای هستی.ولی اگر به قسمت من رضایت ندهی چنان دنیا را بر تو مسلط می سازم که همچو چوپانی که حیوان وحشی یابد در بیابان حیران و سرگردان گردی و به هر حال برتر از آنچه روزی بر تو قسمت کردم دست نخواهی یافت که انسان بس ناسزا و ناشایسته ای.

آیه دوازدهم:ای آدمیزاد، هرگاه در برابر من به بندگی ایستاده ای چنان باش که بنده ای خاکسار در برابر پادشاهی شکوهمند ایستاده است و چنان باش که در منظر خویش مرا یابی که اگر تو مرا نتوانی دید من تو را، همیشه می بینم.